Latest News.

รายละเอียด

สร้างเมื่อ วันจันทร์, 16 ธันวาคม 2562 08:19

เขียนโดย ifrpd-foodallergy

เกณฑ์สูงแค่ไหน กำหนดว่าต่ำแค่ไหน

     เกณฑ์ปริมาณการบริโภคสารก่อภูมิแพ้สำหรับผู้ป่วยที่แพ้นั้นสูงเท่าไรและปริมาณเล็กน้อยแค่ไหนในหนึ่งหน่วยการบริโภคที่ต้องมีการตรวจหา นี่เป็นจุดสิ้นสุดของความแตกต่างในการอภิปรายเกณฑ์สารก่อภูมิแพ้ที่ตอนนี้ต้องได้รับการประเมินใหม่ในวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 2019 ปริมาณการอ้างอิงใหม่สำหรับ VITAL 3.0 ได้มีการเผยแพร่

     ปริมาณการอ้างอิงใหม่: เมื่อปริมาณการอ้างอิง (Reference Doses, RD) ถูกปรับเปลี่ยนตามขนาดของหน่วยการบริโภคสำหรับอาหารที่หลากหลายเพื่อรองรับการจัดการสารก่อภูมิแพ้ ความท้าทายในการวิเคราะห์คือการตรวจหาปริมาณระดับต่ำในอาหารที่มีหน่วยการบริโภคขนาดใหญ่ จดหมายข่าวนี้ได้กล่าวถึง (เล่มที่ 9, ฉบับที่ 1) ความท้าทายในการวิเคราะห์สำหรับปริมาณอ้างอิงที่เสนอโดยคณะกรรมการวิทยาศาสตร์ของเนเธอร์แลนด์ซึ่งต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญในทั้งสองข้อเสนอของเบลเยียมและเยอรมัน (ตาม VITAL 2.0) (ตารางที่ 1) ปริมาณอ้างอิงที่แก้ไขแล้วสำหรับ VITAL 3.0 ตอนนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับ ED01; ปริมาณที่กระตุ้นให้เกิดอาการแพ้ (Eliciting Dose) ได้มานี้คิดเป็นร้อยละ 1 ของประชากรที่แพ้ซึ่งจะตอบสนองต่ออาการเป้าหมายของโปรตีนที่แพ้ทั้งหมด ปริมาณอ้างอิงบางส่วนเพิ่มเติมเมื่อเทียบกับ VITAL 2.0 (ไข่ นม กุ้ง) ในขณะที่บางอย่างถูกลดลง (ข้าวสาลี ลูปิน งา ถั่วเหลือง) ในบรรดาที่เพิ่มขึ้นการตรวจหาโปรตีนนมในหน่วยบริโภคขนาด 500 กรัม (เช่น อาหารสำเร็จรูป) ยังคงเป็นปัญหาสำหรับ ELISAs ที่มีอยู่ในปัจจุบัน ยกเว้นเมื่อใช้วิธีการตรวจหาเคซีน สำหรับปริมาณอ้างอิงที่ลดขีดจำกัดในเชิงปริมาณลง (Lower Limits of Quantitation, LLOQ) ของชุดทดสอบ ELISAs ที่มีอยู่ในการตรวจหามัสตาร์ดและงานอกเหนือจากความสามารถของ ELISA ในปัจจุบัน เป็นครั้งแรกที่มีปริมาณอ้างอิงสำหรับคื่นฉ่าย ปลา (finfish) เม็ดมะม่วงหิมพานต์ (และพิสตาชิโอ) และวอลนัท (และพีแคน) การตรวจหา “ถั่วเปลือกแข็ง” เหล่านี้ในหน่วยการบริโภค (เช่น 500 กรัม) เป็นเรื่องยากของ ELISA สำหรับคื่นฉ่ายในกรณีที่ไม่มี ELISAs วิธีการทางเลือกคือ PCR แต่ข้อจำกัดคือเป็นการตรวจหา DNA ของคื่นฉ่ายแทนที่จะเป็นโปรตีน

อ่านเพิ่มเติม...

รายละเอียด

สร้างเมื่อ วันจันทร์, 02 ธันวาคม 2562 08:51

เขียนโดย ifrpd-foodallergy

การติดฉลากสารก่อภูมิแพ้อาหารในประเทศญี่ปุ่น: แนวโน้มล่าสุดสำหรับถั่วเปลือกแข็งและกลูเตน

     การติดฉลากสารก่อภูมิแพ้อาหารในประเทศญี่ปุ่นเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2545 ปัจจุบันการติดฉลากของไข่ นม ข้าวสาลี บัควีท ถั่วลิสง กุ้งและปูซึ่งเรียกว่า “ส่วนผสมที่มีสารก่อภูมิแพ้เฉพาะ” เป็นข้อบังคับของสำนักงานคณะรัฐมนตรี ยิ่งไปกว่านั้นในปัจจุบันการแจ้งเตือนของ Consumer Affairs Agency ได้แนะนำให้ติดฉลากส่วนผสมอีก 21 ชนิด (ส่วนผสมที่เป็นสารก่อภูมิแพ้ย่อยๆ) รวมถึงอัลมอนด์ (อธิบายไว้ด้านล่าง)

     ตั้งแต่เริ่มต้นการติดฉลากสารก่อภูมิแพ้อาหาร การสำรวจทั่วประเทศของการแพ้อาหารได้ดำเนินการทุก 3 ปี การสำรวจนี้ได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ที่แพ้อาหารมาเป็นระยะเวลา 1 ปีที่ให้ความร่วมมือกับการสำรวจและข้อมูลที่ได้จากการสำรวจครั้งนี้มีผลต่อรายการติดฉลากข้อบังคับหรือฉลากแนะนำตามความจำเป็น ตัวอย่างเช่น เมล็ดงาและเม็ดมะม่วงหิมพานต์ได้ถูกเพิ่มเข้าไปในรายการติดฉลากแนะนำในปี พ.ศ. 2556 บนพื้นฐานข้อมูลที่ได้จากผลการสำรวจ ผลการสำรวจล่าสุดในปี พ.ศ. 2561 ได้แสดงให้เห็นว่าจำนวนผู้ป่วยที่แพ้ถั่วเปลือกแข็งบางชนิดเพิ่มขึ้น เช่น วอลนัทและอัลมอนด์ (ตารางที่ 1)

อ่านเพิ่มเติม...